Nu kan het pas doorgaan...

...zoals de trouwe lezers van ons blog intussen wel weten, we zijn dan natuurlijk wel druk bezig met het voorbereiden van ons huwelijk, er moest nog wel even iets gebeuren! En dat is dan ook gebeurt op Kefalonia.
Voordat we op vakantie gingen had ik al contact gehad met de fotograaf, ik had namelijk zijn hulp nodig bij een plannetje, iets wat Maaike niet mocht weten van te voren. Na wat heen en weer overleg waren we er wel uit en mijn plannetje kon wel uitgevoerd worden, dat was mooi! Echter tijdens de voorbespreking van de fotosessie op Kefalonia, waar Maaike bij was, ging het even iets anders dan ik dacht wat we hadden afgesproken. "Ja dan gaan we eerst daar heen en dan daar heen en als we daar zijn dat laat ik jullie even 10 minuten alleen, want dat is zo'n mooi romantisch plekje!"
Mmmm...dat kwam een beetje vreemd op mij over en blijkbaar ook op Maaike, oh jee. Nou ja, gewoon net doen alsof het een rare Griek is, dan val het wel wat mee en hopen dat Maaike het dan een beetje vergeet. Dat leek er wel op.
Toen de grote dag van de fotosessie, eigenlijk was ik de hele dag wel relaxed, had verwacht dat ik de hele dag zenuwachtig zou zijn, maar dat viel dus mee, misschien ook wel logisch aangezien ik het antwoord op mijn vraag eigenlijk al wist. Maaike was wel iets zenuwachtig, maar gewoon voor de fotosessie natuurlijk.
Uiteindelijk was het dan half 8 en kwam Makis, de fotograaf, ons ophalen. Naar verschillende plekjes toe, leuke foto's maken en door naar het volgende plekje. Ondertussen voelde ik elke keer in mijn broekzak of de ring er nog wel zat, gelukkig was dat wel het geval. Het hele doosje meenemen kon niet, dat viel op!
Tot de laatste locatie: "Now comes the hard work!", zei Makis. Ja inderdaad, nou ging het gebeuren. Hij bedoelde iets heel anders, want do zon ging onder en hij had dan maar een paar minuten om mooie foto's met ons te maken op het strand!
Eerst dus de foto's op het strand, met ondergaande zon....en toen: "Now I leave you alone for about 10 minutes, I'm going to take some pictures of nature." Dus....Maaike vond dat weer raar natuurlijk en dat was het ook. Maar goed, ik had in mijn hoofd een hele tekst bedacht, maar daar kwam helemaal niks van, het enige wat ik eigenlijk kon doen was op m'n knie gaan, haar hand pakken: "Maaike wil je met me trouwen?"

Wat is het hier mooi...

...nog 3 dagen en we zijn weer onderweg naar huis. Ik dacht laat ik maar met iets vrolijks beginnen.

Van ons hoeft het nog helemaal niet (al regent het vandaag), het is hier zo verschrikkelijk mooi en we hebben nog lang niet alles gezien. We hoeven natuurlijk ook niet alles te zien, we hebben een missie, kijken of we hier zouden kunnen trouwen. Nou dat kan hoor! En dat willen we ook zeker! De plannen die we in ons hoofd hebben hoe de dag zelf er uit moet zien, kunnen hier allemaal gerealiseerd worden en ook nog wel op allemaal verschillende manieren, moeten we nog gaan kiezen ook.

Halverwege de eerste week hebben we een ontmoeting gehad met Makis, de fotograaf die Brigitte ons aanbevolen heeft. Erg leuke kerel en het klikte met hem dan ook meteen. Hij had erg goede ideeen en had ook voorbeelden bij zich. Gisteren hebben we foto's met hem gemaakt en vandaag konden we ze al ophalen. Natuurlijk gaan we jullie de mooiste foto's nog niet laten zien, maar helemaal zonder foto kan ook niet natuurlijk!

Ja trouwen gaat hier wel lukken, zulke mooie plekjes, mooie dorpjes, helemaal te gek!