Zaterdag liepen plots de zenuwen even weer wat op, dat was namelijk de dag dat we Brigitte van Rijn, onze weddingplanner van de Griekse Bruiloft van het vliegveld gehaald hebben. En het is niet dat we bang van haar zijn hoor, juist niet, maar ondanks dat je al op Kefalonia bent en er eigenlijk al middenin zit, is het toch even een momentje van: nu begint het echt. Nog maar een paar dagen en dan gaan we trouwen!
De begroeting is zoals altijd heel warm en hartelijk en we brengen haar met ons huurauto'tje naar haar appartement, niet heel ver van het onze af, dat is makkelijk! We spreken meteen af voor de avond om al even de hoofdlijnen voor de bruiloft op te zetten, die hebben we al wel in het hoofd, maar het wordt tijd om ze conctreet te maken, wat te eten in het restaurant wat wij voor ogen hebben voor de bruiloft en langs de bakker en bloemist te gaan.
Eind van de middag/begin van de avond komt ze al naar ons appartement gewandeld: "Ik heb al een mooie plek op het strand gezien voor het feest en het eten!" We weten meteen wat ze bedoelt, maar ons leek de locatie iets minder geschikt, het is namelijk wel een heel eind lopen nog vanuit het centrum van Lassi naar de locatie, ook al is deze heel erg mooi. Wij vertellen haar dat we een geweldig restaurant hebben gevonden midden in Lassi, aan de drukke weg, met daarnaast een erg leuke bar waar je na het eten naar toe kunt om nog wat te drinken en dansen. Uiteraard is Brigitte daar iets sceptisch over, midden in Lassi aan de drukke weg is nou niet echt een hele mooie locatie. Dit zijn we wel met haar eens, maar wacht maar af tot je er gegeten hebt. We nemen de planning voor de komende dagen nog even door: Zondag vrij, maandag gemeentehuis, catering voor aan boord zien te regelen en even langs de schipper van de boot om wat zaken door te nemen.
Op naar de bloemist, Brigitte weet nog een adresje van een eerdere bruiloft op het eiland en die was toen erg goed. Toch makkelijk dat ze zo goed Grieks spreekt, dat maakt alles een stuk eenvoudiger uit te leggen! En het is daarnaast nog grappig om te horen ook. Er komen een aantal boeken naar voren met voorbeelden, we geven aan niet een heel strak boeket te willen, maar meer een soort veldboeket. Maaike geeft ook nog aan welke kleur bloemen ze graag wil. Naast het handboeket komt er ook nog een tafelboeket in dezelfde stijl en kleuren. Wanneer het klaar moet zijn, woensdagochtend? Geen probleem!
Door naar de bakker, ook hier nog een bekend adresje. Wat we willen? Eh ja, daar hebben we eigenlijk nog niet heel erg over nagedacht, wat willen we eigenlijk? Een lekkere taart! Misschien een idee om iets met de kleuren van het boeket te doen? Waar komt het boeket vandaan en hoe ziet het eruit? Brigitte geeft aan waar het vandaan komt en de bakker neemt wel even contact met ze op. Komt helemaal goed, woensdag? Oh ja hoor, makkelijk!
Daarna nog even naar de plaatselijke krant om een (verplicht) stukje op te laten nemen, een aankondiging van ons huwelijk!
We gaan naar Buttlers House, het restaurant wat we voor ogen hebben. En inderdaad, het ligt meteen aan de drukke weg. Als je eenmaal naar binnen stapt merk en zie je daar helemaal niks meer van en de inrichting is schitterend! Anders dan de meeste mensen voor ogen hebben als je het over een restaurantje hebt in Griekenland. Kan het moeilijk uitleggen, maar je moet er gewoon maar een keer naartoe gaan!
Personeel is goed gekleed en vriendelijk (soms wel eens wat chaotisch).
Brigitte bekijkt het menu goedkeurend en spreekt met het personeel af of we wat verschillende dingen kunnen krijgen om zo wat te proberen wat we willen voor ons huwelijksfeest, ze weet heel duidelijk wat lekker is! Als het eten is gearriveerd en we heerlijk aan het eten zijn is ook zij overtuigd, wat is het hier heerlijk eten en van binnen een mooie locatie, met aan de achterkant toch uitzicht over zee. Even later komt de eigenaar even bij ons zitten en we geven aan dat we graag bij hem in het restaurant onze bruiloft willen vieren, dat is absoluut geen probleem, maar of we de volgende dag langs kunnen komen om even door te nemen hoe en wat.
Zondag dus niet vrij, maar ach, heel even naar het restaurant om wat dingen door te nemen is ook niet zo erg. En dat doen we zondag's dan ook. We komen overeen om als voorgerecht wat verschillende soorten hapjes op tafel te zetten, zodat er voor iedereen wel wat bij zit en als hoofdgerecht krijgt een ieder de keus uit 4 verschillende gerechten. Het toetje is dan ook weer een verrassing. Uiteraard moet er even over geld gesproken worden...het valt ons zeker niet tegen!
De begroeting is zoals altijd heel warm en hartelijk en we brengen haar met ons huurauto'tje naar haar appartement, niet heel ver van het onze af, dat is makkelijk! We spreken meteen af voor de avond om al even de hoofdlijnen voor de bruiloft op te zetten, die hebben we al wel in het hoofd, maar het wordt tijd om ze conctreet te maken, wat te eten in het restaurant wat wij voor ogen hebben voor de bruiloft en langs de bakker en bloemist te gaan.
Eind van de middag/begin van de avond komt ze al naar ons appartement gewandeld: "Ik heb al een mooie plek op het strand gezien voor het feest en het eten!" We weten meteen wat ze bedoelt, maar ons leek de locatie iets minder geschikt, het is namelijk wel een heel eind lopen nog vanuit het centrum van Lassi naar de locatie, ook al is deze heel erg mooi. Wij vertellen haar dat we een geweldig restaurant hebben gevonden midden in Lassi, aan de drukke weg, met daarnaast een erg leuke bar waar je na het eten naar toe kunt om nog wat te drinken en dansen. Uiteraard is Brigitte daar iets sceptisch over, midden in Lassi aan de drukke weg is nou niet echt een hele mooie locatie. Dit zijn we wel met haar eens, maar wacht maar af tot je er gegeten hebt. We nemen de planning voor de komende dagen nog even door: Zondag vrij, maandag gemeentehuis, catering voor aan boord zien te regelen en even langs de schipper van de boot om wat zaken door te nemen.
Op naar de bloemist, Brigitte weet nog een adresje van een eerdere bruiloft op het eiland en die was toen erg goed. Toch makkelijk dat ze zo goed Grieks spreekt, dat maakt alles een stuk eenvoudiger uit te leggen! En het is daarnaast nog grappig om te horen ook. Er komen een aantal boeken naar voren met voorbeelden, we geven aan niet een heel strak boeket te willen, maar meer een soort veldboeket. Maaike geeft ook nog aan welke kleur bloemen ze graag wil. Naast het handboeket komt er ook nog een tafelboeket in dezelfde stijl en kleuren. Wanneer het klaar moet zijn, woensdagochtend? Geen probleem!
Door naar de bakker, ook hier nog een bekend adresje. Wat we willen? Eh ja, daar hebben we eigenlijk nog niet heel erg over nagedacht, wat willen we eigenlijk? Een lekkere taart! Misschien een idee om iets met de kleuren van het boeket te doen? Waar komt het boeket vandaan en hoe ziet het eruit? Brigitte geeft aan waar het vandaan komt en de bakker neemt wel even contact met ze op. Komt helemaal goed, woensdag? Oh ja hoor, makkelijk!
Daarna nog even naar de plaatselijke krant om een (verplicht) stukje op te laten nemen, een aankondiging van ons huwelijk!
We gaan naar Buttlers House, het restaurant wat we voor ogen hebben. En inderdaad, het ligt meteen aan de drukke weg. Als je eenmaal naar binnen stapt merk en zie je daar helemaal niks meer van en de inrichting is schitterend! Anders dan de meeste mensen voor ogen hebben als je het over een restaurantje hebt in Griekenland. Kan het moeilijk uitleggen, maar je moet er gewoon maar een keer naartoe gaan!
Personeel is goed gekleed en vriendelijk (soms wel eens wat chaotisch).
Brigitte bekijkt het menu goedkeurend en spreekt met het personeel af of we wat verschillende dingen kunnen krijgen om zo wat te proberen wat we willen voor ons huwelijksfeest, ze weet heel duidelijk wat lekker is! Als het eten is gearriveerd en we heerlijk aan het eten zijn is ook zij overtuigd, wat is het hier heerlijk eten en van binnen een mooie locatie, met aan de achterkant toch uitzicht over zee. Even later komt de eigenaar even bij ons zitten en we geven aan dat we graag bij hem in het restaurant onze bruiloft willen vieren, dat is absoluut geen probleem, maar of we de volgende dag langs kunnen komen om even door te nemen hoe en wat.
Zondag dus niet vrij, maar ach, heel even naar het restaurant om wat dingen door te nemen is ook niet zo erg. En dat doen we zondag's dan ook. We komen overeen om als voorgerecht wat verschillende soorten hapjes op tafel te zetten, zodat er voor iedereen wel wat bij zit en als hoofdgerecht krijgt een ieder de keus uit 4 verschillende gerechten. Het toetje is dan ook weer een verrassing. Uiteraard moet er even over geld gesproken worden...het valt ons zeker niet tegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten